1. Kontrola wejścia

1. Wytrzymałość pali rurowych powinna osiągnąć 100% wartości projektowej przed transportem na plac budowy.

2. Przy wjeździe na teren budowy należy sprawdzić świadectwo kwalifikacji produktu, wygląd i wymiary zewnętrzne.

(1) Wygląd: brak komórek, odsłoniętego betonu, pęknięć, jednolity kolor, brak pęknięć na szczycie pala.

(2) Kształt: średnica pala ±5mm, grubość ścianki rury ±5mm, linia środkowa wierzchołka pala mniej niż 2mm, płaskość powierzchni górnej mniej niż 10mm, zgięcie wierzchu pala mniej niż 1/1000L (L to długość pala).

(3) Korpus pala powinien posiadać oznaczenie pala rurowego, datę produkcji i numer pala rurowego.

2. Składowanie na placu budowy

1. Podczas podnoszenia pala rurowego stosuje się metodę dwupunktową lub można użyć haka podnoszącego na obu płytach końcowych, a kąt między liną a korpusem pala powinien być większy niż 45°.

2. Podczas załadunku, rozładunku i podnoszenia należy przesuwać poziomo. Surowo zabrania się rzucania, kolizji i toczenia.

3. Miejsce składowania pali musi być płaskie i stabilne, z rozwiązaniami odwadniającymi.

4. Dolna warstwa pala rurowego powinna być ustawiona z dwoma punktami podparcia, a punkty podparcia powinny znajdować się w tej samej płaszczyźnie poziomej, w odstępie 2/3L (L to długość pala).

5. Średnica rury 400mm może być układana w 4 warstwach, a średnica rury 500mm i 600mm może być układana w 3 warstwach. Każda warstwa powinna być ustawiona z dwoma punktami podparcia.

6. Pale należy układać oddzielnie zgodnie z różnymi specyfikacjami i modelami.

3. Przygotowanie przed budową

1. Oś powinna być wyznaczona z wprowadzeniem krajowych punktów kontrolnych sieci triangulacyjnej i powinna być wielokrotnie weryfikowana. Położenie punktów kontrolnych osi na miejscu budowy nie powinno być zakłócane przez operację wbijania pali, a ich liczba nie powinna być mniejsza niż dwa.

2. Sprawdzić, czy w pobliżu placu budowy znajdują się budynki, słupy i przewody w powietrzu oraz rurociągi pod ziemią, i podjąć następujące środki.

(1) Kopać rowy sejsmiczne o szerokości 0,5~0,8m i głębokości w zależności od warunków glebowych i samonośnego nachylenia.

(2) Ustawić studnię z workami piasku o średnicy 70-80㎜, rozstawie 1~1,5m, głębokości 10-12m.

3. Określić kolejność wbijania pali zgodnie z gęstością pali i relacją z otaczającymi budynkami.

(1) Jeśli pale są gęste i oddalone od budynku, wskazane jest rozpoczęcie od środka do obwodu, gdy teren jest otwarty.

(2) Jeśli pale są gęste, teren jest długi i wąski, a końce są daleko od budynku, wskazane jest rozpoczęcie od środka do obu końców.

(3) Jeśli pale są gęste i blisko budynku, wskazane jest rozpoczęzenie od sąsiedniej strony budynku i przejście od bliska do daleka.

(4) Zgodnie ze specyfikacją pala, wskazane jest rozpoczęcie od dużych, a następnie małych, długich i krótkich.

4. Sprawdzić, czy wszystkie części palownicy działają normalnie i czy połączenie jest mocne. Manometr musi być przetestowany przez autorytatywny organ przed użyciem.

5. Miejsce instalacji palownicy powinno być przygotowane zgodnie z wymaganiami budowlanymi. Teren powinien być wyrównany, a grunt powinien osiągnąć średnią nośność 35kPa.

6. Sprawdzić położenie pala, odchylenie nie powinno być większe niż 20mm.

7. Zaznaczyć długość pala rurowego w metrach.

IV. Kontrola jakości

1. Odchylenie pionowe podnoszenia i pozycjonowania pala rurowego nie powinno być większe niż 0,5% podczas wbijania w ziemię. Pionowość pala powinna być monitorowana poprzez ustawienie teodolitu z przodu i z boku w kierunku 90° za pomocą przyrządów pomiarowych. W razie potrzeby wskazane jest wyciągnięcie i ponowne wbicie pala, a surowo zabrania się przesuwania palownicy w celu skorygowania odchylenia.

2. Podczas przedłużania pala rurowego wskazane jest przedłużenie głowicy pala o 0,5-1m nad ziemią.

3. Podczas łączenia pala, górna i dolna sekcja pala powinny być proste, a odchylenie przesunięcia nie powinno być większe niż 2mm.

4. Oczyścić powierzchnię połączenia i fazę podczas łączenia. Jeśli szczelina między sekcjami pala jest duża, wypełnić ją płytą żelazną, aby mocno zespawać. Szczelina między powierzchniami połączeń nie powinna być większa niż 2mm.

5. Podczas spawania rozpocząć od symetrycznego spawania punktowego w punktach 4-6. Dwóch certyfikowanych spawaczy powinno następnie wykonać symetryczne spawanie. Liczba warstw spawania musi wynosić co najmniej dwie: pierwsza warstwa wymaga elektrody o średnicy 3,2 mm do przejścia korzeniowego, a następnie elektrody o średnicy 4 mm lub 5 mm do drugiej warstwy. Po dokładnym oczyszczeniu warstwy wewnętrznej, przejść do warstwy zewnętrznej. Grubość spoiny powinna przekraczać rowek o 1 mm, a spoina powinna być pełna, ciągła i wolna od porowatości, żużla lub pęknięć.

6. Po spawaniu czas odpoczynku wynosi ponad 5 minut i surowo zabrania się używania chłodzenia zimną wodą lub nacisku spawalniczego.

7. Podczas procesu wbijania pali należy sprawdzić ciśnienie, pionowość pala, czas między połączeniami pali, jakość połączenia i głębokość wbijania pali. W przypadku ważnych projektów należy skontrolować 10% spoin połączeń pali.

8. Nie spawać, gdy temperatura jest niższa niż 0℃, deszcz, śnieg i inne niezawodne środki nie są dostępne w celu zapewnienia jakości spawania.

9. Każdy pal powinien być budowany w sposób ciągły w jednym czasie, aby zminimalizować przestoje.

10. Jeśli rozstaw pali jest mniejszy niż 3-krotność średnicy pala, pal musi być wbijany skokowo.

11. Kontrolować wysokość wierzchu pala, obliczyć wysokość wbijanego pala zgodnie z projektem wysokości wierzchu pala i zaznaczyć ją na palownicy.

12. Chronić głowicę pala nad ziemią. Odcięty pal powinien być odcinany za pomocą maszyny tnącej. Surowo zabrania się uderzania lub ciągnięcia odciętego pala młotkiem.